ساخت هجا در هر زبانی طبق قواعد خاص آن زبان صورت میپذیرد. هدف از نگارش این مقاله، بررسی و توصیف همخوان‌ها و واکهها، ساختمان هجا و خوشه‌های همخوانی در زبان هورامی (گویش هورامان تخت) است که یکی از اعضای خانوادۀ زبانهای ایرانی نو شاخۀ شمال غربی است. برای گردآوری دادهها با پنج نفر گویشور بومی از زن و مرد، بیسواد و باسواد، در بین سنین سی تا هفتاد سال در حدود پنج ساعت ثبت و ضبط دادهها انجام شده است. بهعلاوه، از شمّ زبانی یکی از نگارندگان که گویشور بومی این گویش است و همچنین منابع مکتوب در این زمینه استفاده شده است. پژوهش به صورت همزمانی انجام گرفته و روش آن، توصیفی– تحلیلی است. دادهها براساس الفبای آوانویسی بینالمللی IPA آوانگاری شده‌اند. در پایان، 30 همخوان و 8 واکۀ ساده شناسایی شدند. از دیگر نتایج این تحقیق، تعیین ساخت هجا در این گویشاست که در زیرساخت به صورت (C)(C)V(C)(C) میباشد. خوشۀ بیش از دو همخوانی چه در جایگاه آغازی و چه در جایگاه پایانی هجا وجـود نـدارد. در ساختهای هجایی بـا یک همخوان در آغـازه، همخوانهای /ɫ/، /r/ و /ɹ/ نمیتوانند در آغازۀ هجا قرار گیرند. در این گویش، همخوان هجایی وجود ندارد و تنها واکهها در هستۀ هجا ظاهر می‌شوند.
ابتدای صفحه