TY - JOUR ID - 1084 TI - دوگان‌سازی فعل در زبان فارسی در رویکرد صرف ساخت JO - مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران JA - JLW LA - fa SN - 2345-2579 AU - شاهوردی شهرکی, فاطمه AU - کرد زعفرانلو کامبوزیا, عالیه AU - دبیرمقدم, محمد AU - گلفام, ارسلان AD - دانشجوی دکتری زبان‌شناسی، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران AD - دانشیار گروه زبان شناسی، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. AD - استاد گروه زبان‌شناسی، دانشکدة ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. AD - دانشیار گروه زبان‌شناسی، دانشکدة علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 7 IS - 3 SP - 73 EP - 89 KW - دوگان ­سازی KW - ساخت KW - سازگاری بافتی KW - صرف ساخت KW - طرح­واره DO - N2 - هدف از پژوهش پیش رو، بررسی دوگان­سازی فعل در زبان فارسی است. نوعی از دوگان­سازی، تکرار کامل ترکیبات حاصل از بـ + پایة فعل مضارع است که به­صورت فعل امر، صفت، اسم یا قید کاربرد دارند و با تکرار آن­ها، واژة جدیدی ساخته می‌شود که ازنظر مقولة دستوری، معنا یا کاربرد، یا هر سه مورد نسبت به پایه متفاوت است. با توجّه به اینکه این دوگان‌ساخت‌ها صورت یا معنایی متفاوت از پایه دارند، می­توان آن­ها را ساخت نامید. آنچه در پژوهش حاضر از ساخت مدّ نظر است، ساخت مطرح در چارچوب دستور ساخت­ (خیرت بوی، 2010) است. در پژوهش حاضر دوگان­ساخت­های حاصل از تکرار بـ + پایة فعل مضارع به­مثابة ساخت مطرح شده و ویژگی عمومی صوری و معنایی این دوگان­ساخت­ها در قالب یک طرح­واره بررسی شده است. نتایج پژوهش نشان می­دهد که برای همة نمونه‌های این نوع دوگان‌سازی کامل در زبان فارسی می­توان طرح­واره­ای ترسیم کرد که دو بخش صورت و معنا دارد. در بخش معنا، شدّت و انجام کار بیش از حدّ معمول ویژگی کلّی این ساخت است. پژوهش حاضر، پیکره­بنیاد بوده و نمونه­های دوگان­ساخت در متن نوشتاری یا گفتاری تحلیل و بررسی شده است.   UR - https://jlw.razi.ac.ir/article_1084.html L1 - https://jlw.razi.ac.ir/article_1084_6894757e1da6f2edc230ec7893ff68c5.pdf ER -