TY - JOUR ID - 985 TI - تحلیلی نقش گرا از کاربردهای حرف اضافۀ با در زبان فارسی JO - مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران JA - JLW LA - fa SN - 2345-2579 AU - رضایی, والی AU - قادری, سلیمان AD - دانشیار زبان شناسی، دانشگاه اصفهان AD - دانشجوی دکتری زبان شناسی، دانشگاه اصفهان Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 6 IS - 23 SP - 37 EP - 59 KW - دستور نقش و ارجاع KW - رویکرد فارل KW - حرف اضافۀ با KW - ساخت منطقی KW - مقولۀ شعاعی DO - N2 - کاربرد فراوان حرف اضافة با در زبان فارسی، پژوهش حاضر را بر آن داشته است تا در چارچوب دستور نقش و ارجاع، با بررسی بازنمایی ساخت منطقی برخی جملات زبان فارسی شنیدۀ پژوهش­گران که دربردارندةحرف با بوده است، به بررسی انگیزش­های دستوری یا معنایی اعطای این حرف اضافه به ­گروه­های اسمی در زبان فارسی بپردازد. نتیجة این نوشتار آن است که حرف اضافۀ با، حرفی اصولاً مکانی و مقوله­ای شعاعی است­ که مفاهیم مربوط به آن از مفاهیمی مرکزی چون باهم­بودن و داشتن منشعب می­شوند. به‌تبع آن، نشان می­دهد که نمی­توان تنها به قوانین اوّلیّۀ بیان­شده در دستور نقش و ارجاع در زمینۀ تخصیص حروف اضافه، بسنده­­ کرد و می‌بایست با بررسی انگیزش­های معنایی، ساخت منطقی جملات حاوی حروف اضافه را به­گونه­ای دقیق­تر ترسیم کرد که از مشکلات و مسائلی­ که در نمودهای ساخت منطقی اوّلیۀ پیشنهادی رویکرد نقش و ­ارجاع وجود داشت، برحذر بود. افزون بر این، تحلیل ارائه­شده در این پژوهش قادر به توجیه کاربردهای متنوّعی از حرف اضافۀ با مانند انواع قیدی، مشارکتی، پذیرنده و ابزاری در زبان فارسی است.   UR - https://jlw.razi.ac.ir/article_985.html L1 - https://jlw.razi.ac.ir/article_985_a1dada8c75b52aef034ab0f99ef60716.pdf ER -