Conceptual Metaphors of time in Persian: A cognitive and Corpus-based Approach

Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D. Student of Cognitive Linguistics, Institute for Cognitive Science Studies, Tehran, Iran.

2 Associate Professor of Linguistics, Institute for Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iran.

3 Assistant Professor of Linguistics, Institute for Cognitive Science Studies, Tehran, Iran.

4 Professor, Faculty of Psychology and Education, Kharazmi University, Tehran, Iran.

Abstract

Metaphor is a systematic mapping between two conceptual domains. In metaphor; an experimental domain called as source domain is mapped into another domain as target domain. This research is about conceptual metaphors of time in a sample of corpus in Persian database.  This corpus included contemporary Persian written texts similar to Everyday language of Persian speakers. The sample was administered, then conceptual metaphors of time and its synonyms were extracted. The sample of this corpus was 15 texts from contemporary writers including: (Hedaiat, 1315), (Golestan; 1327& 1353), (Ebrahimi, 1382 & 1345), (Jamalzadeh, 1340), (Daneshvar, 1348), (Golshiri, 1348), (Ale Ahmad, 13337), (Hedaiat, 1332), (Saiedi, 1353), (Dolat Abadi, 1379 & 1367), (Pezeshzad, 1349) & (Parsi Pour, 1369). After corpus analysis, 405 metaphoric statements with 18 mappings were extracted. Results showed primary domains,” object”, “matter”,“direction” and “place” are most frequently used as corpus primary domains for time metaphorical statements. In other words, primary domains as moving object, direction, place, fixed place and moving human are primary domains for time all of which refer to a particular aspect of the concept of place.
 
 

Keywords

References

آل­احمد، جلال (1337). مدیر مدرسه. تهران: کتاب­های پرستو.
ابراهیمی، نادر (1345)، بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم. تهران: روزبهان.
افراشی، آزیتا (1392). ادراک و بازنمود زبانی زمان: تحلیل شناختی. در: مجموعه­مقالات همایش زبان­شناسی و آموزش زبان فارسی، (صص. 107-121).فارس: علوم و تحقیقات فارس.
-------- (1395). مبانی معناشناسی شناختی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
-------- (1397). استعاره و شناخت. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
جاماسبی، مریم (1395). بررسی استعاره­های مفهومی زمان، حالت و تغییر در اشعار شفیعی‌ کدکنی در چارچوب معنی‌شناسی شناختی. پایان­نامة کارشناسی­ارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه پیام­نور استان گیلان.
جعفری، فرهاد (1386). کافه پیانو. تهران: چشمه.
حجازی، محمد (1349). اندیشه. تهران: ابن ­سینا.
رضانژاد رامهرمزی، امیر (1389). مقوله­بندی زمان در زبان فارسی. پایان­نامة کارشناسی­ارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبایی.
شکری، یداله و سمانه شمسی­زاده (1397). بررسی استعاره­هایزمان در تاریخ بیهقی با رویکرد زبان­شناسی شناختی. مطالعات زبانی و بلاغی، 9 (18)، 211-232.
علیزاده­فرد، سوسن؛ طیبه محتشمی؛ مرجان حقیقت‌گو و فیلیپ جورج زیمباردو (۱۳۹۵)، بررسی خصوصیات روان­سنجی فرم کوتاه پرسش­نامه چشم­انداز زمان در جمعیت بزرگ­سالان شهر تهران. دوفصلنامة روان‌شناسی بالینی و شخصیت، 14 (2)، 169-157.
فراروی، جمشید (1387). کتاب فرهنگ طیفی. تهران: هرمس.
قاسم‌زاده، حبیب­الله (1378). شناخت و استعاره. تهران: فرهنگیان.
کوچش، زُلتن (1393). مقدّمه­ای کاربردی بر استعاره. مترجم: شیرین پورابراهیم. تهران: سمت.
کوشکی، فاطمه (1396). بررسی تطبیقی استعارة مفهومی زمان در اشعار ناصرخسرو و اخوان ثالث. مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران، 5 (19)، 37-61.
گلستان، ابراهیم (1327). آذر ماه آخر پاییز. تهران: نشر بازتاب نگار.
----------- (1353). اسرار گنج دره جنی. تهران: آگاه.
گلشیری، هوشنگ (1348). شازده احتجاب. تهران: نیلوفر.
گلفام، ارسلان؛ عالیه کرد زعفرانلو کامبوزیا و سیما حسن­دخت فیروز (1388). استعارة زمان در شعر فروغ فرخزاد ازدیدگاه زبان­شناسی شناختی. نقد ادبی، 2 (7)، 121-136.
مرعشی، نسیم (1393). پاییز فصل آخر سال است. تهران: سرچشمه.
نصیب ضرابی، فهیمه و محمدرضا پهلوان­نژاد (1393). تبلور مفهوم زمان: براساس حرکات استعاری دستان. پژوهش­های زبانی، 5 (1)، 109-128.
نیلی­پور، رضا (1394). زبان­شناسی شناختی، دومین انقلاب فرهنگی معرفت­شناسی در زبان­شناسی. تهران: هرمس.
هدایت، صادق (1315) بوف کور. تهران: جاویدان.
یوسفی­راد، فاطمه (1382). بررسی استعاره زمان در زبان فارسی؛ رویکرد معناشناسی شناختی. پایان­نامة کارشناسی­ارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه تربیت مدرس.
References
Alexander, S. (1920). Space, time & deity. The Gilfford lectures as Glasgow, (pp.1916-1918). London: Macmillan and co., limited.
Brown, H. D. (2000). Principles of Language Learning and Teaching. London: Longman.
Evans, V. & M. Green (2006). Cognitive Linguistics: An Introduction. L. Erlbaum: Edinburgh university press.
------------ (2013). Language and time: A cognitive linguistics approach. New York: Cambridge University Press.
Feldman, J. & S. Narayanan (2004). Embodied meaning in a neural theory of language. Brain and Language, 89 (2), 385-392.
Galton, A. (2011). Time flies but space does not: Limits to the spatialization of time. Journal of pragmatics, 43 (3), 695-703.
Lakoff, G. (1993). The contemporary theory of metaphor. In ortony. Metaphor & thought: (2th edition).Cambridge: Combridge University Press.
------------ & G. M. Johnson (1980). Metaphors we live by. Chicago: University of Chicago Press.
------------ & G. M. Johnson (1999). Philosophy in the Flesh: The Embodied Mind and its Challenge to Western Thought. New York: Basic Books.
Ortony A. (1993). Metaphor and thought. Cambridge: Cambridge University Press.
Poppel, E. (2004). Lost in time: historical foundation and the 3-second-window of temporal intergation. Acta Neurobiologica, (64), 295-310.
Ray, C. (1991). Time, space and philosophy. London: Routledge.
Talmy, L. (I988). Force Dynamics in Language and Cognition, Cagntive Science, 12, 49-100.
Wittmann, M. & V. Van Wassenhove (2009). The experience of time: Neural mechanisms and the interplay of emotion, cognition, and embodiment. Philosophical Transactions of the Royal Society, (364), 1809-1813.

Files

Share

How to cite

Statistics