The Persian Suffixes ‘-zɑr’, ‘-kæde’, and ‘-estɑn’ within the Framework of Construction Morphology

Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D. of Linguistics, Faculty of Literature and Humanities, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

2 Ph.D. Student of Linguistics, Faculty of Literature and Humanities, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.

3 Associate Professor of Linguistics, Department of Linguistics, Faculty of Literature and Humanities, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.

Abstract

The purpose of the present research is to investigate three Persian derivational suffixes ‘-zɑr’, ‘-kæde’ and ‘-estɑn’ from a construction-based perspective and to analyze their various formal and semantic aspects. The study applies the framework of Construction Morphology (Booij, 2010, 2018) to address the word-formation patterns based on the notions of ‘construction’ and ‘constructional schema’ and explain their polysemy using the notion of ‘constructional subschema’. The research data are adapted from author’s own morphological corpus (including more than 12000 Persian compound and affixed words), Farhang-e Emlaee Khatt-e Farsi (Sadeghi & Zandi-Moghadam, 2012) and Farhang-e Zānsoo (Reverse Dictionary, Keshani 1993) which include 187 derivative words with the three aforementioned suffixes. The results reveal that in order to explain the polysemy of word-formation patterns of these suffixes, we need to adopt the idea of hierarchical lexicon and the notion of constructional subschemas so that we can consider distinct meanings as different subschemas. These subschemas are at different levels of abstraction and are related to a more abstract, high-order schema. This is called constructional polysemy, a kind of polysemy explained not at the level of concrete words, but rather at the level of abstract constructional schemas.
 

Keywords

References

بامشادی، پارسا و فریبا قطره (1396). چندمعنایی پسوند «- ی» فارسی: کندوکاوی در چارچوب ساخت­واژۀ ساختی. جستارهای زبانی، 8 (7)، 265-289.
----------؛ شادی انصاریان و نگار داوری اردکانی (1397). چندمعنایی پسوند «- انه» فارسی: رویکرد ساخت­واژۀ ساختی. مطالعات زبان و گویش‌های غرب ایران، 6 (22)، 21-39.
------------------------------------- (1398). پسوندهای اشتقاقی «- ین» و «- ینه» در چارچوب ساخت­واژۀ ساختی. زبان فارسی و گویش‌های ایرانی، 4 (2)، 121-144.
رفیعی، عادل (1391). صرف ساخت‌محور: شواهدی از فرایندهای واژه‌سازی در زبان فارسی. مجموعه­مقالات هشتمین همایش زبان‌شناسی ایران، (صص. 327-336). دانشگاه علامه طباطبایی.
سامعی، حسین و ملیحه تفسیری (1393). الگوهای ساخت واژه در زبان فارسی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
صادقی، علی­اشرف (1371). شیوه‌ها و امکانات واژه­سازی در زبان فارسی معاصر (4). نشر دانش، 13 (69)، 21-25.
-------------  و زهرا زندی‌مقدم (1391). فرهنگ املایی خط فارسی. چاپ چهارم. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
کربلائی‌صادق، مهناز و ارسلان گلفام (1395). نگاهی بر واژه‌های مرکّب و مشتق مکان‌ساز در فارسی: رویکرد صرف شناختی. جستارهای زبانی، 7 (3)، 107-127.
کشانی، خسرو (1371). اشتقاق پسوندی در زبان فارسی امروز. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
---------- (1372). فرهنگ فارسی زانسو. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
کلباسی، ایران (1391). ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز. چاپ پنجم. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
References
Booij, G. (2010). Construction morphology. Oxford: Oxford University Press.
------------ (2013). Morphology in Construction Grammar. In: Thomas Hoffmann and Graeme Trousdale (Eds.), The Oxford Handbook of Construction Grammar, (pp. 255-274). Oxford: oxford University Press.
------------ & J. Audring (2017). Construction Morphology and the Parallel Architecture of Grammar. Cognitive Science, 41 (S2), 277-302.
------------ (Ed.) (2018). The Construction of Words: Advances in Construction Morphology. Cham: Springer.
------------ & J. Audring (2018). Category change in Construction Morphology. In: E. Coussé, K. van Goethem, M. Norde & G. Vanderbauwhede (Eds.), Category change from a constructional perspective, (pp. 209-228). Amsterdam: John Benjamins.

Files

Share

How to cite

Statistics