Light Verbs in Persian Complex Predicates

Document Type : Original Article

Author

Abstract

Persian Light Verb (PLV) is of the chalengable issues in Persian Linguistics. Most of the studies on PLV are on its role in forming Noun Incorporation (NI) as well as Argument Structure. The present study has tried to investigate PLV in Persian complex predicates in terms of  bleechness of  the lexical meaning. In the study, it has been argued that the light verbs have been bleached distinctively in two vertical and horizontal continuemes. In horizontal continuem light verbs haven compared with each other, from the least to the most bleeched one, like xandan(to read), xordan(to eat), …, zadan(to hit) and kardan t(to do). In vertical contiuem a   specific Light verb have been investigated in relation to the lexical elements, noun or adjective, can be merged withto like kotak zadan(to hit), harf zadan(to talk), telephone zadan (to call, It has been also argued that there is a direct  relationship between lexicality and specifity. More specific light verbs are more lexical ones.
In this study a kite shape design has been proposed to show bleechness of  PLV in two dimensions.

Keywords

Main Subjects

References

احمدی گیوی، حسن و انوری، حسن (1388). دستور زبان فارسی، تهران: انتشارات فاطمی‌.
ارژنگ، غلامرضا (1381). دستور زبان فارسی امروز، تهران: نشر قطره.
ارکان، فایزه (1385). «فرایند انضمام اسم: رویکرد نحوی یا صرفی (برمبنای نمونه‌ای از داده‌های زبان فارسی)»، زبان و زبان­شناسی، شمارۀ 4، صص 95-110.
آهنگر، عبّاسعلی (1387). «تحلیل پوسته­ای گروه فعلی در زبان فارسی بر پایۀ برنامۀ کمینه­گرا»، زبان و زبان­شناسی، شمارۀ 7، صص 1-26.
حجت­الله  طالقانی، آزیتا (1379). «فعل مرکّب: دو دیدگاه»، مجموعه مقالات چهارمین کنفرانس زبان­شناسی، جلد اوّل، صص 1-27.  
خیّامپور، عبدالرسول (1384). دستور زبان فارسی، تهران: کتاب فروشی تهران.
دبیرمقدّم، محمّد (1376). «فعل مرکب در زبان فارسی»، زبان­شناسی، شمارۀ پیایی 23 و 24، صص 1-46.
شریعت، محمّدجواد (1379). دستور سادۀ زبان فارسی، تهران: انتشارات اساطیر.
شقاقی، ویدا (1386). «انضمام در زبان فارسی»، نامۀ فرهنگستان، ویژه­نامۀ دستور، شمارۀ 3، صص 3-39.
مشکوة‌الدینی، مهدی (1384). دستور زبان فارسی (واژگان و پیوندهای ساختی)، تهران: انتشارات فاطمی.
 منصوری، مهرزاد (1384 الف). گروه پوسته‌ای در زبان فارسی، پایان­نامۀ دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
------------- (1384 ب). «فعل سببی در زبان فارسی بر پایۀ گروه پوسته‌ای»، زبان و زبان­شناسی ، شمارۀ 1، صص 91-114.
------------- (1386). «انضمام در زبان فارسی»، زبان و زبان­شناسی، شمارۀ 6، صص 125-140.
میرعمادی، سیّد علی (1386).«نحوۀ ترکیب افعال مرکب فارسی با دو پایۀ واژگانی برمبنای دیدگاه کمینه­گرا»، زبان و زبان­شناسی، شمارۀ 5، صص 137-148.
همایون­فرّخ، عبدالرّحیم (1339). دستور جامع زبان فارسی، چاپ دوم، تهران: انتشارات مطبوعات علی اکبر اعلمی.
Butt, Miriam and Geuder, W. (2004). “Light Verbs in Urdu and Grammaticalization”, in: Words in Time: Diachronic Semantics from Different Points of View, eds. R. Eckardt, K.von Heusinger and C. Schwarze, Berlin: Mouton de Gruyter, pp. 295–349.
Chomsky, N. (1995). The Minimalist Program, Cambridge: The MIT Press.
 ------------------------------------(1998). Minimalist Inquiry, Occasional Papers in Linguistics, MIT.
Family, N. (2006). Explorations of Semantic Space: The Case of Light Verb Constructions in Persian, PhD Dissertation, Paris.
 Francis, E. (2003). Form-Function in Congruity and the Architecture of  Grammar , Stadford University Press.
Grimshaw, J.(1988). “Light Verb and Theta-marking”, in: Linguistic Inquiry, 19, pp. 205-232.
 Grimshaw, J., Mester, A.(1988). “Light verbs and theta-marking”, in: Linguistic Inquiry, 19, pp. 205-232.
Hale, k . and keyser, J. (1993). “On Argument Structure and the Lexical Expression of Syntactic Relations”, in: The View from Building 20, Cambridge, Mass: MIT Press, pp. 53-108.
Karimi, S. (1994). “From Deep Structure to Logical Form and the Minimalist Program”, in: Iranian Journal of Linguistics, 11, 2.        
Karimi- Doostan, GH. (1997). Light Verb Construction in Persian, PHD Dissertation, Essex University: England.
------------ (2001). “N + V Complex Predicates in Persian” in: Structural Aspect of Semantically Complex Verbs, eds. Dehe Nicole  and A . Wanner, 277- 292. Frankfort: Peterlang.
------------(2003). “Argument Structure of Light Verbs”, in: Argument Structure Conference, Dehli , January, pp. 5-8.
------------ (2005). “Light Verbs and Structural case”, in: Lingua, 115, pp. 1737-1756.
Larson, R. (1988). “On the Double Object Construction”, in: Linguistic Inquiry, 19, pp. 335-391.
Megredoomian, K. (2000). “Projection of Direct Objects”, in: Proceedings of WECOL 1999.
------------- (2001). “Event Structure and Complex Predicates in Persian”, in: Canadian Journal of Linguistics, 46, 1/2, pp. 97-125.
Mohammad, J. and Karimi, S. (1992). “Light Verbs Are taking over: Complex Verbs in Persian”, in: Proceedings of the Western Conference On linguistics (WECOL), 5, pp. 195-212.
 Pantcheva, M. (2008). The Nominal Element in Complex Predicates, CASTL: University of Tromsø.
Pantcheva, M. (2009). “First Phase Syntax of Persian Complex Predicates: Argument Structure and Telicity”, in: GSAL, 2 (1), pp. 53-72.
Radford, A. (1997a). Syntactic Approach and the Structure of English, Cambridge University Press.
----------------- (2004). Minimalist Syntax: Exploring the Structure of English, Cambridge: Cambridge University Press.
Vahedi-langrudi, M. (1996). The Syntax, Semantics, and Argument Structure of Complex Predicates in Modern Farsi, Ph.D Dissertation, University of Ottawa.
Research in Western Iranian Languages and Dialects
Volume 1, Issue 1 - Serial Number 1
September 2013
Pages 77-104

Files

Share

How to cite

Statistics