Investigating the Morphological Structure and Meaning of "-gar" in Persian

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor, Sistan and Balouchestan University

2 Ph.D Student, Sistan and Baloochestan University

Abstract

This paper, based on two dialects of Kurdish, studies the -g{r suffix of Farsi morphologically and semantically. In the Sorani (sO:rani) dialect of Kurdish this suffix is -k{r. In Hawrami (h{wrami) dialect of Kurdish the present verbal stem of (k{rdaj) (to do) is -k{r and in Sorani it is -k{. Sorani has a suffix called -{r similar to English -er that produces nouns with mainly agent and instrument interpretation.
In this paper, regarding -g{r, two hypotheses are presented: firstly, this suffix is composed of two bound morphemes (-k{, present verbal stem of kerden (to do) in Sorani+ -{r). Secondly, it is the present verbal stem of k{rdaj  in Hawrami which is k{r-).
These hypotheses were studied, in a descriptive-analytic way, based on Lieber’s Lexical Semantic Representation theory (Lieber, 2004 and 2009). The conclusion is that -g{r is derived from the addition of -{r suffix of Sorani to the present verbal stem of kerden or -k{ in the same dialect.

Keywords

Main Subjects


احمدی گیوی، حسن و حسن انوری (1384). دستور زبان فارسی 1، ویرایش دوم، چاپ 27. تهران: فاطمی.
رفیعی، عادل (1386). نگاهی به عملکرد معنایی پسوندهای اشتقاقی زبان فارسی. پایان‌نامه‌ی دکتری زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه علّامه طباطبائی.  
          (1387). پسوندافزایی اشتقاقی در زبان فارسی. دستور، جلد چهارم، شمارۀ‌ پیاپی4 ، 69-105.
شعار، جعفر (1355). پژوهشی در دستور فارسی. تهران: انتشارات دانشگاه تربیت معلم.
صادقی، علی اشرف (1370). شیوه‌ها و امکانات واژه‌سازی در زبان فارسی معاصر (1)، نشر دانش، شمارۀ 60، 256-262.
قریب، عبدالعظیم و دیگران (بدون تاریخ انتشار). دستور زبان فارسی، برای سال اول و دوم دبیرستان­ها، تهران.
کشانی، خسرو (1371). اشتقاق پسوندی در زبان فارسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
کریمی دوستان، غلامحسین و ابراهیم مرادی (1390). بررسی نقش معنایی پسوندهای -نده و –ار در زبان فارسی. پژوهش­های زبانی (مجلۀ سابق دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران)، دورۀ­ 2، شماره 1، شمارۀ پیاپی 2، 101-128.
کریمی دوستان، غلامحسین، محمد مهدی واحدی لنگرودی و ابراهیم مرادی (1387). بررسی نقش معنایی بعضی از وندها در زبان کردی. زبان و زبان شناسی، سال چهارم، شمارۀ دوم، پیاپی هشتم، 35-51.
کلباسی، ایران (1380). ساخت اشتقاقی در فارسی امروز. تهران: پژوهشگاه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
مرادی، ابراهیم (1386). بررسی مشتقات فعل بسیط و فرایند­های مربوط به آنها در گویش سورانی. پایان‌نامۀ کارشناسی­ارشد زبانشناسی همگانی، دانشگاه تربیت مدرّس.
ناتل خانلری، پرویز (1359). دستورزبان فارسی (با تجدید نظر)، چاپ چهارم. تهران: انتشارات توس.
واحدی لنگرودی، محمد مهدی و مهدی قادری (1389). ساخت موضوعی کلمات مشتق در زبان فارسی. زبان­شناخت، سال اول، شماره اول، 54-57.
حاجی مارف، ئەوڕەحمان (2000). بنج و بناوان و خەوشی هەندێ وشە، بەرگی یەکەم (وشەسازی)، بەشی پێنجەم کردار. سلێمانی: سەردەم.
Booij, G and R. Lieber (2004). On the Paradigmatic Nature of Affixal Semantics in English and Dutch. Linguistics, 42, 327–357.
Lieber, Rochelle (1983). Argument Linking and Compounds in English. Linguistic Inquiry, 14(2), 251-285.
               (2004). Morphology and Lexical Semantics. Cambridge: Cambridge University Press.
                         (2009). A Lexical Semantic Approach to Compounding In: Rochelle Lieber & Pavol Stekauer (Eds.), The Oxford Handbook of Compounding, (pp. 78-104). Oxford: Oxford University Press.
Rappaport Hovav, Malka and Beth Levin. (1992). -ER Nominals: Implications for the Theory of Argument Structure. In: T. Stowell and E. Wehrli (Eds.), Syntax and Semantics, vol. XXVI: Syntax and the Lexicon, (pp. 127-153). New York: Academic Press.
Roeper, T. (1987). Implicit Argument and Head Movement Relation. Linguistics Inquiry, 18, 267-310.