initial consonant cluster in sistani dialect- non- linear phonology

Document Type : Original Article

Authors

Abstract

Autosegmental phonology has been presented by Goldsmith(1976) who introduced phonological representation as a multi-layer system and studied it in a multi-dimensional space where each dimension has its independent features. In this study, we described Sistani syllabic structure which seems to be different from other Persian dialects and represented the deep structure of Sistani Syllabic structure on the basis of autosegmental phonology approach. The evidence proved that Sistani dialect in its underlying representation has C(C)V(C)(C) structure. So, this dialect, in its underlying syllabic structure, has an initial consonant cluster which is absent in other Persian dialects. For example, the word "pesar" in Persian language is pronounced /psar/ ‘boy’ in Sistani dialect. The results showed that Sistani has inherited initial consonant cluster from Old Persian. 

Keywords

Main Subjects

References

آهنگر، عباسعلی (1382). توصیف دستگاه واجی گویش سیستانی. گویش­شناسی، جلد اول، شمارة اول، 4-32.
اویسی، محسن (1374). بررسی و توصیف گویش سیستان در منطقۀ پشت آب زابل. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد.
اویسی­پور، عباس (1382). بررسی ساختار سیاسی اجتماعی سیستان در دورة قاجاریه. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه سیستان و بلوچستان.
پرمون، یدالله (1380). نظام آوایی فارسی محاورة معیار امروز: رویکردی زایشی، وزنی (عروضی) و واژگانی. رسالۀ دکتری زبان‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس.
--------- (1382). برهم‌کنش سه فرایند واجی در نظام آوایی فارسی رایج در شهر کرمان: رویکردی خطی و غیرخطی. نامة پژوهشگاه میراث فرهنگی، ش 1، زمستان 1381، 47-64.
--------- (1388). واکه­کاهی در گویش کرمانی.نامة پژوهشگاه میراث فرهنگی، ش 1، زمستان 87، 54-58.
تیت، جورج پاسمن (جی پی) (1362). سیستان. مترجم: غلامعلی رئیس­الذاکرین. زاهدان. ادارة کل ارشاد اسلامی استان سیستان و بلوچستان.
ثمره، یدالله (1378). آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت هجا. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
حق­شناس، علی محمد (1356). آواشناسی (فونتیک). تهران: آگاه.
دلارامی‌فر، منصوره (1390). فرایند واکه‌کاهی در گویش سیستانی و تعامل آن با الگوی تخصیص تکیه - رویکرد قاعده­بنیاد. پایان‌نامة کارشناسی ارشد زبان­شناسی، دانشگاه آزاد تهران واحد علوم و تحقیقات.
دوستی، محمد (1380). بررسی توصیفی ساخت واژه، تصریف و اشتقاق واجی در گویش سیستانی ادیمی. پایان­نامة کارشناسی ارشد زبان­شناسی، دانشگاه شیراز.
عمرانی، محمد رضا (1375). توصیف واجی گویش سیستان (بخش مرکزی شهر زابل). تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه (1379). واج‌شناسی خودواحد و کاربرد آن در فرایندهای واجی زبان فارسی. رسالة دکتری، دانشگاه تهران.
------------------- (1385). واج­شناسی - رویکرد قاعده­بنیاد. تهران: سمت.
مصاحب، غلامحسین (1345). دایره­المعارف فارسی. جلد مصور. تهران. فرانکلین.
Ahangar, A. A. (2010). A Study of the Verb System in the Sistani Dialect of Persian. Orientalia Suecana, 59, 5-44.
Chomsky, N. & M. Halle (1968). The Sound Pattern of English. New York: Harper & Row.
Clements, G. N. & S. J. Keyser (1983) .CV Phonology: A Generative Theory of the Syllable. MIT Press: Cambridge, Mass.
Durand, J. (1990). Generative and Non-Linear Phonology. London: Longman Group UK Limited.
Goldsmith, J. (1976). Autosegmental Phonology. MIT PhD Dissertation. New York: Garland.
--------------- (1996). Autosegmental and Metrical Phonology. Cambridge MA and Oxford UK: Blackwell Publishers.
Kenstowicz, M. (1994). Phonology in Generative Grammar. Cambridge MA and Oxford UK: Blackwell Publishers.
Kent, R. G. (1953). Old Persian. New Haven, Connecticut: American Oriental Society.
Mashhady, H. & M. Delarami (2013). Syllabic Structure of Sistani Dialect. Journal of Language Teaching and Research, 4 (6), 1303-1310.
McCarthy, J. (1988). Feature Geometry and Dependency: A Review. Phonetica, 43, 84-108.
McLachlan, K. S., R. M. Savory, C. S. Coon, J. T. P. De Bruijn, Et al. (2003). Iran. In: P. J. Bearman, Th. Bianquis, C. E. Bosworth, E. van Donzel, & W. P. Heinrichs (Eds.), The Encyclipedia of Islam, second edition. Brill. Retrived from: <http://dx.doi.org/10.1163/1573-3912_islam_COM_0377>
Okati, F., A. A. Ahangar & C. Jahani (2009). The Status of [h] and [ʔ] in Sistani Dialect of Miyankangi. Iranian Journal of Applied Language Studies, 1 (1), 35-37.
Postal, P. M. (1968). Aspects of Phonological Theory. New York: Harper & Row.
Roca, I. & W. Johnson (1999). A Course in Phonology. Cambridge MA and Oxford UK: Blackwell Publishers.
Winndfuhr, G. (1988). New Iranian Language. In: R. Schmidt (Ed.). Compendium Linguarum Iranicarum, (pp. 246-250). Wiesbaden: Ludwig Reichert Verlander.
Yule, G. (1985). The Study of Language. Cambridge: Cambridge University Press.
Research in Western Iranian Languages and Dialects
Volume 2, Issue 8
April 2015
Pages 39-62

Files

Share

How to cite

Statistics