دبیرمقدم، محمد (1392). رده‌شناسی زبان‌های ایرانی. تهران: سمت.
راسخمهند، محمد (1385). شیوة نشاندادن فاعل و مفعول در زبان فارسی. مجلّة زبانشناسی، 21 (1-2)، 85-96.
شریفی، شهلا و رضا زمردیان (1378). نظام مطابقه در گویش کاخکی. مجلّة گویش‌شناسی (ویژهنامة فرهنگستان)، 5 (1)، 2-18.
کریمی، یادگار (1391). مطابقه در نظام کنایی (ارگتیو) زبان‌های ایرانی: رقابت واژهبست و وند الف. مجلّة پژوهش‌های زبانی، 4 (7)، 1-18.
گوهری، حبیب (۱۳۹۲). برخی پیامدهای نظریة ساخت اطّلاع برای ترجمه. مجلّة جستارهای زبانی، 4 (13)، 203-224.
Farrel, P. (2005). Grammatical relations. Oxford: Oxford University Press.
Givón, T. (2004).
Syntax:Afunctional Typological Introduction. Vol. I. Amesterdam: John Benjamins.
Haig, Geoffrey, L. J. (2008). Alignment change in Iranian languages: A Construction Grammar approach. Berlin: Mouton de Gruyter.
Keenan, E. & B. Comrie (1977). Noun Phrase Accessibility and Universal Grammar. Linguistic Inquiry, 8 (1), 63-99.
Munro, P. & M. Gordon. (1982). Chickasaw Language. UCSB: Department of linguistic.
Silverstein, M. (1976). Hierarchy of Features and Ergativity in Grammatical Categories in Australian Languages. Dixon R.M.W, 112-177.
)