راهنمای نگارش و ارسال مقالات

• فصلنامة مطالعات زبان­ها و گویش‎های غرب ایـران از استـادان و پژوهشگران دعوت می‌نماید تا مقالات خود را در حوزه‎های زبان‎شناسی نظری و کاربردی مرتبط با گویش‎های غرب ایران ازجمله کردی، لکی، ترکی، لری، و فارسی برای چاپ در این مجلّه ارسال نمایند. مجلّۀ مطالعات زبان­ها و گویش‎‎های غرب ایران خود را به داوری دقیق و سریع و چاپ به‎موقع مقالات متعهّد می‎داند. با این حال، مسئولیت محتوا و مطالب مندرج در هر مقاله برعهدة نویسنده است.

  در کنار انتشار مقالات کامل و گزارش پژوهش‌ها، بخشی از مجلّه به نقد کتاب‌ها و آثار زبان‌شناسی اختصاص یافته است. نویسندگان می‎توانند نقد‎های خود را برای چاپ در این بخش ارسال کنند. حجم مطلوب این نقدها 800 تا 1000 واژه است.

  - مقاله باید حاصل پژوهش نویسنده (یا نویسندگان) بوده و در نشریۀ دیگری منتشر نشده باشد و تا زمانی‌که داوری آن در این مجلّه به پایان نرسیده است، به مجلّۀ دیگری ارسال نگردد.

  ساختار مقاله

  - مقاله باید به‎ترتیب شامل عنوان، چکیده، واژه‎های کلیدی (5 تا 7 واژه)، مقدّمه، پیکرۀ اصلی مقاله یا بخش تحلیل، بحث و نتیجه‎گیری، و فهرست منابع باشد. پیشینه مرتبط که ذکر آن برای موضوع مقاله اهمّیت اساسی دارد، در مقدّمه آورده شود. چنانچه لازم باشد بخش مستقلی به چارچوب نظری اختصاص داده شود، برای نامگذاری آن بخش، از عنوانی مفهومی استفاده شود. از ذکر اهداف به­صورتی‌که در رساله‌ها مرسوم است اجتناب شود. بخش‎های پیکرۀ اصلی، بحث و نتیجه‎گیری متناسب با نوع مقاله می‎تواند با عناوین و بخش‎بندی‎های متفاوتی ارائه شود. وجود بخشی باعنوان روش پژوهش برای پژوهش‎های کاربردی الزامی است. جهت سهولت هرچه بیشتر در تدوین ساختار مقاله، نویسندگان می‌توانند قالب مورد نظر مجله را از همین جا دریافت نموده و متن را با استفاده از آن آماده نمایند.

  تهیه متن مقاله

  مقالات باید بر روی کاغذ به ابعاد 25×6/17 با قلمLotus  B به اندازۀ 13 و 25 سطر در صفحه در فرمت 2003 word و حاشیه از بالا 3 و از پایین، راست و چپ 2 سانتی‎متر تنظیم و به‎صورت فایل word به سامانۀ مجلّه ارسال شود. اندازۀ قلم چکیدة فارسی و انگلیسی و واژه‎های کلیدی باید 10 باشد. چکیدۀ انگلیسی باید برگردان دقیق چکیدة فارسی باشد و در صفحه ­ای جداگانه با قلم Times New Roman در حداکثر 200 کلمه ارسال گردد؛ افزون بر این، فایل جداگانه‎ای که شامل عنوان مقاله، نام نویسنده یا نویسندگان، مرتبۀ علمی آن‌ها، دانشگاه محلّ تدریس یا تحصیل، نشانی پستی و پست الکترونیکی و شمارۀ تلفن آن­ها به زبان انگلیسی و فارسی است نیز، پیوست شود.

  - حجم مقاله با احتساب تمام اجزای آن نباید بیشتر از 20 صفحه یا 6800 کلمه باشد.

  - چکیدۀ مقاله باید تصویری کلّی از مقاله را در حدود (200) کلمه در اختیار خواننده قرار دهد و شامل بیان مسئله، هدف، روش پژوهش و یافته‎های پژوهش باشد.

  - مقاله‎های برگرفته از پایان‎نامه و رساله‌ها باید از الگوی متعارف مقالات پیروی نمایند.

  - بخش‎های مختلف مقاله باید دارای شمارۀ مجزّا باشد. بخش‎های مقاله با بخش (1) که به مقدّمه اختصاص دارد شروع می‎شود. عنوان هر بخش اصلی و زیربخش‎ها باید با یک سطر سفید از یکدیگر جدا و سیاه (بولد) نوشته شوند. سطر اوّل ذیل هر بخش، برخلاف سطر نخست پاراگراف‎های دیگر، نباید با تورفتگی آغاز شود.

  - زیربخش‎های هر مقاله نباید از سه لایه، به ­فرض به‎صورت 4-1-3 که بیان‎گر زیربخشی از بخش چهارم مقاله است، بیشتر باشد.

  - معادل لاتین واژه‎های تخصّصی مهم و نام افراد کمتر‌شناخته‎شده با قلم Times New Roman در اندازۀ 10 به‎صورت پانوشت درج شود. به‎جز اسامی خاص و نام اصول دستور زبان، سایر پانوشت‎های لاتین با حروف کوچک آغاز شود.

  - پانوشت‌ها در هر صفحه از (1) آغاز شود.

  - درصورت استفاده از اختصارات نا‎آشنا، فهرست آن­ها پیش از اوّلین کاربرد در پانوشت ذکر شود.

  - در تهیّۀ نمودارهای درختی از ابزارهای Shapes استفاده شود و پس از ترسیم نمودار، کلّ اجزای آن انتخاب و Group شود.

  - در واج‎نویسی داده‎ها از قلمIPA  نسخۀ Doulus Sil استفاده شود.

  شیوه ارجاع ­دهی

  - چنانچه به نام نویسنده‌ای در داخل متن اشاره شده است؛ سال انتشار اثر در داخل پرانتز و درصورت تشخیص نویسنده، صفحۀ خاصّی از اثر مورد اشاره پس از علامت دونقطه (:) در درون آن قرار داده شود.

  - نقل قول‎های مستقیم بیش از سه سطر باید به‎صورت جدا از متن اصلی و با یک سانتی‎متر تورفتگی از هر طرف و با همان قلم متن، ولی به اندازۀ 12 نگاشته شده و در انتهای آن نام نویسنده و سال انتشار اثر و پس از علامت دونقطه، شمارۀ صفحه‎ای که از آن نقل‎شده درج شود.

  -همچنین منابع فارسی می باید به لاتین ترجمه شود و در بخش منابع انگلیسی قرار گیرد و در پایان هر منبع ترجمه شده، عبارت (In Persian) آورده شود.

  تذکر مهم:

   منابع فارسی پایان مقاله که در بخش منابع فارسی ذکر شد‌ه‌اند، مانند نمونۀ زیر به زبان انگلیسی نیز ترجمه شده و به‌ترتیب حروف الفبا در جای مناسب در درون منابع لاتین گنجانده شوند:

  Afshari. (2020). Interbank Market Failure and the Effects of the Basel III Regulations in a DSGE Model for Iran. Iranian Journal of Economic Studies, 8 (1), 163-183 (In Persian).

  کتاب

  یک نویسنده: نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده (تاریخ انتشار). نام کتاب (به­ صورت کج­ نویسی). محل انتشار: ناشر.

  باطنی، محمدرضا (1357). نگاهی تازه به دستور زبان. تهران: آگه.

  چندنویسنده: نام خانوادگی نویسندۀ اول، نام نویسندۀ اول، نام نویسندۀ دوم نام خانوادگی نویسندۀ دوم و نام نویسندۀ چندم نام خانوادگی نویسندۀ چندم (تاریخ انتشار). نام کتاب (به ­صورت کج ­نویسی یا ایتالیک). محل انتشار: ناشر.

  روشن، بلقیس و لیلا اردبیلی (1392). مقدمه‌ای بر معناشناسی شناختی. تهران: نشر علم.

  کتاب ترجمه‎شده

  نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده (تاریخ انتشار ترجمه). نام کتاب (به­ صورت کج­ نویسی). مترجم: نام مترجم نام خانوادگی مترجم. محل انتشار ترجمه: ناشر.

  لایکان، ویلیام (1391). درآمدی تازه بر فلسفۀ زبان. مترجم: کورش صفوی. تهران: انتشارات علمی.

  پایان‌نامه و رساله

  نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده (تاریخ انتشار). نام پایان‌نامه (به ­صورت کج ­نویسی). پایان‌نامۀ مقطع رشته، نام دانشگاه.

  آهنگر، عباسعلی (1379). ساخت جملۀ ناهمپایه در زبان فارسی بر پایۀ نظریۀ حاکمیت و مرجع‌گزینی. پایان­نامۀ دکتری زبان‌شناسی، دانشگاه تهران.

  مقاله

  از مجلّۀ انگلیسی

  نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده (تاریخ انتشار). نام مقاله. نام مجلّه (به ­صورت کج‌نویسی)، سال یا دوره (به ­صورت کج­نویسی) (شماره)، شمارۀ صفحات.

  Boas, F. (1919). Kinship Terms of the Kutenai Indians. American Anthropologist, 21 (1), 98-101.

  از مجلّۀ فارسی

  نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده (تاریخ انتشار). نام مقاله. نام مجلّه (به­صورت کج­نویسی)، سال یا دوره (به­صورت کج­نویسی)، (شماره)، شمارۀ صفحات.

  دبیرمقدم، محمد (1364). مجهول در زبان فارسی. مجلۀ زبان­شناسی، 2 ، (1)، 31-46.

  از مجموعه ­مقالات: نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده (تاریخ انتشار). نام مقاله. در: نام ویراستار، نام مجموعه (به ­صورت کج ­نویسی)، (صص شماره صفحات). محل انتشار: ناشر.

  باطنی، محمدرضا (1354). اصطلاحات خویشاوندی در زبان فارسی. در: محمدرضا باطنی، مسائل زبان­شناسی نوین، (صص 157-174). تهران: انتشارات آگاه.

 برای اهداف این نشریه، منابع مورد استفاده در متن مقاله در دو مجموعۀ فارسی و انگلیسی در آخر مقاله آدرس داده می شوند: در دسته اول منابع فارسی به همان زیان فارسی آورده می شود و در دسته دوم منابع فارسی به انگلیسی برگردانده می شود و  در آخر آنها نیز عبارت (In Persian) آورده می ­شود.

وبگاه اینترنتی

نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده (در صورت وجود تاریخ انتشار). عنوان مطلب مورد استفاده (به ­صورت کج‌نویسی). برگرفته از: آدرس اینترنتی.

- از شماره‎گذاری یا قراردادن خطّ تیره در آغاز مدخل‎های فهرست منابع اجتناب شود.

- چنانچه در متن مقاله به بیش از یک اثر از نویسنده‎ای ارجاع داده می‎شود، در آثار دوم به بعد این نویسنده از ذکر مجدّد نام و نام خانوادگی در فهرست منابع اجتناب و به ارائۀ سایر مشخّصات آثار وی بسنده شود.

- چنانچه ذکر مشخصات اثری در فهرست منابع در یک سطر نگنجید؛ سطر دوم به بعد با استفاده از کلیدTab  با یک سانتی‎متر تورفتگی بیشتر از سطر اول ادامه یابد.

- نویسندگان باید در نوشتۀ خود اصول نشانه‌گذاری و شیوۀ خط فارسی همچون پیوسته‌نویسی، فاصلۀ درون‌کلمه‌ای و میان‌کلمه‌ای را رعایت کنند.

هزینه داوری، ویرایش و چاپ مقاله دویست هزار تومان است که پیش از ارسال پذیرش دریافت می‎شود.

- مجلّه در ویرایش زبانی و فنّی مقاله بدون تغییر محتوای آن آزاد است.

هیئت تحریریه در پذیرش یا رد مقالات مختار است.

درج حامی (سپاسگزاری)

چنانچه نویسنده یا نویسندگان در تهیّۀ مقاله از منابع مالی سازمان یا نهادهای خاصّی استفاده کرده‎اند، یا قصد تشکر و قدردانی از کسانی را دارند که در نگارش مقاله از آن­ها یاری گرفته‌‎اند، باید در بخش سپاسگزاری به این مطلب اشاره کنند.