اورکی، غلام‌حسن؛ الخاص ویسی و منصوره شکرآمیز (1396). توصیف و تحلیل حذف همخوان در گویش بختیاری در چارچوب واجشناسی بهینگی. فصلنامۀ تخصّصی ادبیات و زبانهای محلّی ایرانزمین، 7 (3)، 1-22.
بهرامی خورشید، سحر و عالیه کرد زعفرانلو کامبوزیا (1393).اتّصال پی‌بست‌های ضمیری به اسامیِ مختوم به واکه در زبان فارسی: چگونگی اتّصال و بازنگری نظام پی‌بست‌های ضمیری. زبان و زبان‌شناسی، 10 (20)، 81-102.
بی‌جن‌خان، محمود و وحیده ابوالحسنی‌زاده (1390).دیرکرد قلّۀ هجا در ساخت نوایی واژه‌بست‌های زبان فارسی. زبان‌پژوهی، 3 (5)، 51-98.
------------------------------ (1391).شواهد واجی برای گروه واژهبست در سلسلهمراتب نواییِ زبان فارسی امروز. زبان و زبان‌شناسی، 8 (15)، 27-42.
جم، بشیر (1394 الف).راه‌کارهای برطرفکردن التقای واکه‌ها در زبان فارسی.مجلّۀ زبان‌شناسی وگویش‌هایخراسان، 7 (1)، 79-100.
------- ( 1394 ب). تبیین تغییر تلفّظ فعل پی‌بستیِ /-ast/ در بافت‌های گوناگون در چارچوب نظریة بهینگی. پژوهشهای زبانی، 6 (1)، 21-40.
------- (1394 پ). فرهنگ توصیفی فرایندهای واجی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
------- (1395).تحلیل استثناءها و گوناگونی آزاد در فرایند افراشتگیِ پیش‌خیشومی در چارچوب نظریۀ بهینگی. پژوهشهای زبانی، 7 (2)، 19-38.
خسروی، عبدالعلی (1368). گویش بختیاری. اصفهان: نشر غزل.
ذوالفقاری، سیما (1376). گویش بختیاری؛ بقا یا زوال. پایان‌نامۀ کارشناسیارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبایی.
رضایی، والی و مریم امانی بابادی (1392). نمود دستوریدر گویش لری بختیاری. فصلنامةمطالعاتزبانهاو گویش‌های غربایران، 1 (3)، 139-157.
--------- و فرخنده شجاعی (1396). برخی ویژگی‌های رده‌شناختی گویش بختیاری مسجدسلیمان. پژوهش زبان‌شناسی تطبیقی، 7 (13)، 167-183.
سرلک، رضا (1383). واژه‌نامة گویش بختیاری چهارلنگ. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
سلطانی، لیلا (1391). توصیف فعل در گویش لری بختیاری ده تیرانی الیگودرز. پایاننامة کارشناسیارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه پیامنور، مرکز تهران جنوب.
شقاقی، ویدا (1387). مبانی صرف. تهران: سمت.
صادقی، علیاشرف (1363). تبدیل ̕آن̒ و̓ آم̒ به̓ اون̒و اوم̒در فارسی گفتاریوسابقۀ تاریخی آن.مجلّة زبان‌شناسی، 1 (1)، 52-71.
طاهری، اسفندیار (1385). فعل در گویش بختیاری. گویش‌شناسی. 3 (1 و 2)، 86-108.
------------ (1389). گویشبختیاریکوهرنگ. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
------------ (1391). ریشهشناسی واژه‌هایی از گویش بختیاری. ویژه‌نامة نامة فرهنگستان (زبانها و گویش‌های ایرانی)، دورة جدید (1)، 111-137.
عباسی سورشجانی، ندا (1390). بررسیزبان‌شناختیگویشبختیاریچهارلنگ. پایاننامة کارشناسیارشد آموزش زبان فارسی،دانشگاه پیام نور استان تهران.
غلامزاده، اسحاق (1379). توصیف زبانشناختی گویش بختیاری رایج درایذه وحومه. پایاننامة کارشناسیارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه اصفهان.
فاضلی، محمدتقی و عبدالعزیز موحدنساج (1396). بررسی تطبیقی فرایندهای آوایی و واجی در گویش بختیاری با فارسی دری. دوفصلنامةعلمی - تخصصی مطالعات ایلات وعشایردانشگاه آزاداسلامی واحدشوشتر، 7 (2)، 25-52.
کلباسی، ایران (1371). ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز. تهران: مؤسّسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه).
مددی، ظهراب (1375). واژه‌نامة گویش بختیاری. اهواز: نشر آیات.
معین، محمد (1371). فرهنگ فارسی معین. تهران: امیرکبیر.
References
Anonby, E. & A. Asadi (2014). Bakhtiari Studies: Phonology, Text,Lexicon. Acta Universitatis Upsaliensis.
Anonby, E. & M. Taheri-Ardali (2017). Linguistic Diversity and Language Contact in Chahar Mahal va Bakhtiari Province, Iran. Paper presented at the 7thInternational Conference on Iranian Linguistics (ICIL7), Lomonosov Moscow State University and the Institute of Linguistics of the Russian Academy of Sciences, Moscow, 28-30 August.
de Lacy, P. )2011(. Markedness and Faithfulness Constraints. In: M. van Oostendorp, C. J. Ewen, E. Hume, & K. Rice (Ed.), The Blackwell companion to Phonology. Vol. 3, Phonological Processes, (pp. 1491-1512). Malden, MA: Blackwell.
Lorimer, D. L. R. (1922). The Phonology of the Bakhtiari, Badakhshani,andMadaglashti Dialects of Modern Persian, with Vocabularies. London: Royal Asiatic Society.
McCarthy, J. J. & A. Prince (1995). Faithfulness and Reduplicative Identity. In:J. Beckman, L. Walsh Dickey & S. Urbanczyk (Eds.), University of Massachusetts OccasionalPapers in Linguistics18: Optimality Theory, (pp. 249-384). Amherst: GLSA.
McCarthy, J. J. (2002). A Thematic Guide to Optimality Theory. Cambridge:Cambridge University Press.
Miller, C. (2011). A Holistic Treatment of /ān/ to [un] in Persian. Proceedings of ICPhSXVII.Hong Kong, 1386-1389.
Prince, A. & P. Smolensky (1993/2004). Optimality Theory: Constraint Interaction in GenerativeGrammar, Blackwell.
Windfuhr, G. (1988). Baḵtīārī tribe: The Baḵtīārī Dialect. Encyclopædia Iranica, 3. 5, 553-60. New York: Center for Iranian Studies, Columbia University.
)