انوری، حسن (1381). فرهنگ بزرگ سخن. 8 جلد مصوّر. تهران: سخن.
بیجنخان، محمود (1384). واجشناسی/ نظریۀ بهینگی. تهران: سمت.
ثمره، یدالله (1378). آواشناسی زبان فارسی (آواها و ساخت آوایی هجا). ویرایش دوم. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
رحیمی، افشین؛ محرم اسلامی و بهرام وزیرنژاد (1394). توزیع رسایی در خوشۀ دوهمخوانی مرز هجا در زبان فارسی. زبان پژوهی، 7 (17)، 7-27.
کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه (1385). واجشناسی: رویکردهای قاعدهبنیاد. چاپ اوّل. تهران: سمت.
-------------------؛ فرزانه تاجآبادی و بهروز محمودی بختیاری (1391). قلب آوایی در زبان فارسی و برخی گویشهای ایرانی. نشریۀ ادب و زبان، 15 (32)، 105-127.
-------------------؛ فردوس آقاگلزاده سیلاخوری و سکینه نویدیباغی (1393). بررسی قانون مجاورت هجا در واژههای بسیط فارسی. مجلّۀ زبانشناسی و گویشهای خراسان، 6 (10)، 25-49.
مشیری، مهشید (1369). فرهنگ زبان فارسی. تهران: سروش.
معین، محمد (1381). فرهنگ معین. چاپ چهارم. 2 جلد. تهران: آدنا.
منصوری، مهرزاد (1388)، نظام بسامدی واجها در زبان فارسی. ایلام: دانشگاه ایلام.
نویدی باغی، سکینه (1392)، بررسی واجآرایی واژگان بسیط چندهجایی در زبان فارسی. پایاننامۀ کارشناسی‌ارشد زبانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس.
Alamolhoda, S. M. (2000). Phonostatistics and Phonotactics of the Syllable in Modern Persian. PhD.thesis, Helsinki: Finnish Oriental Society.
Carr, Ph. (1993). Phonology. The MacMillan Press. LTD.
Catford, J. C. (2002). A Practical Introduction to Phonetics (2nd edition). Oxford, New York: Oxford University Press.
Crystal, D. (2008). A Dictionary of Linguistics and Phonetics (6th Edition). Malden, Oxford & Carlton: Blackwell.
Davis, S. (1998). Syllable Contact in Optimality Theory. Journal of Korean Linguistics, 23, 181-211.
Gouskova, M. (2004). Relational Hierarchies in Optimality Theory: the case of Syllable Contact. Phonology, 21, 201-250.
Gussman, E. (2002). Phonology Analysis and Theory. UK Cambridge University Press.
Hayes, B. (2009). Introductory Phonology. Blackwell Publishing.
Hyman, L. M. (1975). Phonology, Theory and Analysis.New York. Holt. Reinhart and Winston.
Kenstowitcz, M. (1994). Phonology in Generative Grammar. Cambridge MA & Oxford UK: Blackwell.
Murray, R. W. & Venemann, Th. (1983). Sound Change and Syllable Structure in Germanic Phonology. Language,59, 514- 528.
Parker, S. (2008). Sound level protrusions as physical correlates of sonority. Journal of Phonetics 36 (1). 55-90. doi:10.1016/j.wocn.2007.09.003.
Parker, S. G. (2002). Quantifying the sonority hierarchy. Ph.D. dissertation, University of Massachusetts Amherst. Distributed by GLSA.
Pulgram, E. (1970). Syllable, word, nexus, cursus, 81. (Janua Linguarum, Series Minor). The Hague: Mouton.
Roca, I. (1994). Generative Phonology. London & New York: Routledge.
--------- (1997). Derivations and Constraints in Phonology. Clanderton Press:Oxford.
Vennemann, T. (1988). Preference Laws for Syllable Structure and the explanation of Sound Change: with special reference to German, Germanic, Italian and Latin. Berlin. New york. Amsterdam: Mouton de Gruiter.
)