چند کاربرد کلامی دیگر از «که» در فارسی گفتاری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکتری، دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

«که» از جمله تکواژهای دستوری زبان فارسی است که برایش کاربردهای متعدّدی در گونۀ نوشتاری زبان فارسی می­شناسیم. با وجود این، این تکواژ در فارسی گفتاری هم چنـدین کـاربرد کلامی دارد که باعث می­شود بتوانیم آنرا فارغ از حوزۀ کارکردهای رایج یک تکواژ دستوری هم مورد مطالعه قرار دهیم. در این پژوهش، با استفاده از داده­های واقعی ضبط­شده، تعدادی از کاربردهای کلامی «که» معرّفی می­شوند تا نظریات پیشین در مورد کاربردهای این حرف کامل­تر و جامع­تر شوند، چراکه نشان داده خواهد شد که برخی از کارکردهای کلامی «که» در فارسی گفتاری، نتیجۀ برخی فرایندهای نحوی، مانند حرکت سازه­ای است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Some Other Pragmatic Functions of Ke- in Spoken Persian

نویسندگان [English]

  • Behrooz Mahmoodi-Bakhtiari 1
  • Farzane Tajabadi 2
چکیده [English]

The particle "ke" is an interesting and important grammatical morphemes in Persian for which several functions are known in written Persian. However, this particle has some pragmatic functions in spoken Persian which lead us to study it apart from the usual functions of a grammatical morpheme. In This article, some pragmatic functions of "ke" are introduced, according to the data recorded from casual speech, in order to provide the reader with a complete picture of the functions "ke" may have in Persian.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ke
  • Pragmatic function
  • Grammatical morpheme
  • Spoken Persian

مراجع

آهنگر، عباسعلی (1379). فرایندهای حرکتی در زبان فارسی، پایان­نامة دکتری رشتة زبان­شناسی همگانی، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران.
باطنی، محمدرضا (1355). استعمال "که، دیگه، آخه، ها" در فارسی گفتاری. مجلّة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شمارۀ 93 و 94، 271-257.
تاج­آبادی، فرزانه، ارسلان گلفام و بهروز محمودی بختیاری (1392). ساختهای تعجبی در زبان فارسی. جستارهای زبانی، شمارۀ 15، 21-1.
نجفی، ابوالحسن (1374). کاربرد که در فارسی گفتاری. نامة فرهنگستان، شمارۀ 3، 19-7.
Darzi, A. (1996). Word Order, NP Movement, and Opacity Conditions in Persian. Ph.D thesis, University of Illinois, Urbana- Champagne.
Ghomeshi, J. (2001). Control and Thematic Agreement. Linguistics, 46, 9-40.
Hajati, A. (1997). Ke- Constructions in Persian: Descriptive and Theoretical Aspects. Ph.D thesis, University of Illinois, Urbana.
Karimi, S. (2001). Persian Complex DPs: How Mysterious are they?. Linguistics, 46, 63-96.
Lazard, G. (1992). A Grammar of Contemporary Persian. California: Mazda Publishers.
Mahootian, S. (1997). Persian: Descriptive Grammar. London: Rotledge.
Rahimian, J. (1999). Obligatory, optional, and contrastive occurrences of Ke in modern Persian. Linguistica Atlantica, 21, 137-151.
Sadat-Tehrani, N. (2002-3). The Indifference Ke-Construction in Modern Conversational Persian. Linguistica Atlantica, 24, 43-69.
Taghvaipour, M. (2003). Resumptive Pronouns in Persian Relative Clauses: An HPSG Analysis. MS. Thesis, University of Essex.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار