تحلیل [me] به‌مثابۀ یک عنصر وجهی در لکی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زبان انگلیسی و زبانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه،ایران.

2 دانشگاه رازی

3 گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران.

10.22126/jlw.2024.10472.1758

چکیده

وجهیت یا وجه‌نمایی یکی از ابزارهای زبانی برای انتقال مفاهیمی چون الزام، اجبار، احتمال، تعهد و فرض در زبان است. ازآنجاکه توصیف کامل یک رویداد یا وضعیت صرفاً با استفاده از فعل‌ها و یا گروه‌های اسمی امکان‌پذیر نیست، وجه‌نمایی راهکاری مطلوب در تمام زبان‌های بشری برای انتقال دقیق مفاهیم است. شناخت انواع وجه روزنه‌ای به کشف بیشتر توانمندی‌های زبان بشر است. پژوهش پیش‌رو نخستین مطالعۀ نظریه-بنیاد دربارۀ وجهیت در لکی است که به ابعاد وجهی عنصر [me] در چارچوب آرای پالمر (2001) می‌پردازد. این واژه علاوه بر معنای واژگانی خواستن، ماهیتی وجهی نیز دارد و لذا می‌توان آن را فعل کمکی وجهی قلمداد کرد. بررسی معنایی این عنصر حاکی از آن بود که فعل کمکی مذکور وجهیت‌های تکلیفی و پویا را در این زبان بازنمایی می‌کند. ازآنجاکه لکی جزو زبان‌هایی است که فعل کمکی مشخصی برای زمان آینده ندارد، واژۀ [me] علاوه بر نقش معنایی وجهی، در برخی بافت‌ها، بازنمایی دستوری زمان آینده را نیز بر عهده دارد. همچنین در این پژوهش نشان دادیم که معناهای مختلف این عنصر ناشی از حضور آن در جایگاه‌های نحوی مختلف است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 19 خرداد 1403

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار