2
دانش آموختۀ کارشناسی ارشد زبان‌شناسی، دانشگاه الزهرا
چکیده
با توجه به نقش مهم درک حرکت و بازنمایی آن در زبان و شناخت، مقالۀ حاضر به گونۀ خاصی از حرکت می‌پردازد که حرکت فرضی نام دارد. در حرکت فرضی که یکی از انواع بازنمودهای مجازی حرکت در زبان است، حرکت به پدیده‌ها و اشیائی که فاقد توانایی حرکت هستند، نسبت داده میشود. بر این اساس با توجه به این که تاکنون پژوهشی دربارۀ حرکت فرضی در زبان فارسی صورت نگرفته است، این مقاله میکوشد تا به طبقه‌بندی و ماهیت حرکت فرضی از نوع مسیرهای گسترشی در زبان فارسی بپردازد. البته باید توجه داشت که حرکت فرضی تفاوتی بنیادی با حرکت در معنای استعاری آن دارد. این پژوهش در قالب یک بررسی پیکرهبنیاد میکوشد به این پرسش پاسخ دهد که آیا در زبان فارسی برای اشاره به موجودیت‌های ساکن از افعال حرکتی استفاده میشود؟ مطابق نتایج به دست آمده، زبان فارسی در مقایسه با زبانی مانند انگلیسی، گرایش چندانی به کاربرد عبارات بیانگر حرکت فرضی ندارد. البته این نتیجه دربارۀ گونۀ محاوره‌ای زبان فارسی صدق می‌کند و بازنمود حرکت فرضی در گونۀ ادبی زبان فارسی میتواند موضوع بررسی دیگری قرار گیرد. نتایج به دست آمده از این بررسی در کنار نتایجی که از مطالعۀ حرکت فرضی در زبا‌ن‌های انگلیسی، اسپانیایی، چینی ماندارین و لهستانی به دست آمده است، میتواند جایگاه حرکت فرضی در مفهومسازی را به مثابۀ یک ویژگی جهانی یا یک گرایش رده‌شناختی مطرح کند.
افراشی, آزیتا, & رحمانی, آسیه. (1393). حرکت فرضی در زبان فارسی: رویکردی شناختی به مسیرهای گسترشی. مطالعات زبانها و گویشهای غرب ایران, 2(6), 1-25.
MLA
آزیتا افراشی; آسیه رحمانی. "حرکت فرضی در زبان فارسی: رویکردی شناختی به مسیرهای گسترشی". مطالعات زبانها و گویشهای غرب ایران, 2, 6, 1393, 1-25.
HARVARD
افراشی, آزیتا, رحمانی, آسیه. (1393). 'حرکت فرضی در زبان فارسی: رویکردی شناختی به مسیرهای گسترشی', مطالعات زبانها و گویشهای غرب ایران, 2(6), pp. 1-25.
VANCOUVER
افراشی, آزیتا, رحمانی, آسیه. حرکت فرضی در زبان فارسی: رویکردی شناختی به مسیرهای گسترشی. مطالعات زبانها و گویشهای غرب ایران, 1393; 2(6): 1-25.
)