آهی، محمد و رؤیا سیفی (1391). بررسی ساخت ارگاتیو در گویش تاتی درو. پژوهشنامة ادبیات و زبانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی-واحد فیروزآباد، سال 1، شمارة 3، 11-24.
باباییبزاز، پروانه (1374). بررسی گویش دزفولی. پایاننامة کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز.
حسندوست، محمد (1389). فرهنگ تطبیقی-موضوعی زبانها و گویشهای ایرانی نو. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
راستیبهبهانی، امین (1388). گویش بهبهانی، دستور صرفی، واژگان معمول. تهران: طرح و اجرای کتاب.
-------------- (1391). بهبهانی، گویش یا لهجه؟ بررسی ساختار صرفی فعل در زبان محلی بهبهانی. مجلة ادبیات و زبانهای محلی ایران، دورة 3، 61-84.
راسخمهند، محمد و راحله ایزدیفر (1390). تأثیر معرفگی بر نشانة مفعولی در زبانهای تاتی، تالشی و بلوچی. مجلة جستارهای زبانی، دورة 2، شمارة 1، 21-41.
------------- و زانیار نقشبندی (1392). تأثیر قدرت موضوعات فعلی بر حالتنمایی افتراقی: شواهدی از گویش هورامی. مجلة مطالعات زبان و گویشهای غرب ایران، سال ١، شمارة ١، ١-٢٢.
کدخدای طراحی، مهدی (1385). دستورِ لهجة شوشتری. پایاننامة دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تهران.
کریمی، یادگار (1391). تحلیل نحوی ساخت کنایی بر پایة شواهدی از زبان کردی. مجلة زبانپژوهی، سال 4، شمارة 7، 176-209.
---------- و معصومه هاشمی (1391). ساخت کنایی در گویش دشتی. مجلة پژوهشهای زبانشناسی تطبیقی، سال 2، شمارة 4، 13-36.
---------- و الهام مقدم (1394). انطباق در زبان سهی. مجلة پژوهشهای زبانشناسی تطبیقی، سال 5، شمارة 9، 185-203.
کلباسی، ایران (1388). فرهنگ توصیفی گونههای زبانی ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
گرامی، شهرام (1385). توصیف دستگاه فعل در گویش بهبهانی. مجلة علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز. ویژهنامة زبان انگلیسی و زبانشناسی، شمارة 108، 1-126.
معماری، مهران (1389). بررسی و توصیف زبانشناختی گویش بهبهانی. اهواز: کردگار.
میردهقان، مهینناز و ژینا نوریان (1388). نشانداری حالت ارگتیو و مطابقه در بند متعدی در گویش مرکزی زبان تالشی.
مجلة اندیشههای ادبی،دورة 1، شمارة 2، 1-20.
------------ و سعید یوسفی (1391). حالت و حالتنمایی در وفسی. مجلة زبانشناخت، سال 3، شمارة 1، 85-105.
وحیدیان کامیار، تقی و غلامرضا عمرانی(1382) دستور زبان فارسی (1).تهران: سمت.
Bisang, W. (2004). Dialectology and typology: an integrative perspective. Trends in Linguistics Studies and Monographs, 153, 11-46
Comrie, B. (1978). Ergativity. In W. Lehmann (Ed.), Syntactic Typology, Studies in the Phenomenology of Language (329 – 394).Austin: University of Texas Press
Croft, W. (2003). Typology and Universals (2nd edition). Cambridge: Cambridge University Press.
Crystal, D. (2003). A Dictionary of Linguistics & Phonetics (5th edition). United Kingdom: Blackwell publishing.
Korn, A. (2009). The Ergative System in Balochi from a Typological Perspective. Iranian Journal of Applied Studies, 1/1(1), 43–79.
Kortmann, B. & K. Lunkenheimer (2011). The Electronic World Atlas of Varieties of English (eWAVE). Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
McGregor, W. B. (2009). Typology of Ergativity. Language and Linguistics Compass, 3(1), 480–508.
Richards, J. C, J. T. Platt & H. Platt (1992). Longman Dictionary of Language Teaching & Applied Linguistics (2nd edition). Essex, England: Longman.
Tallerman, M. (2005). Understanding Syntax. London: Hodder Arnold.
Unvala, J. M. (1959). Contribution to Modern Persian Dialectology: the Luri and Dizfuli Dialects. Calcutta: Iran society.
)