بررسی وندهای تصریفی کردی بیجار گروس براساس نظریه استامپ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان‌شناسی همگانی، ‌دانشکدة زبان‌های خارجی، دانشگاه آزاد واحد تهران شمال، تهران، ایران

2 استاد زبان‌شناسی همگانی، دانشکدة زبان‌های خارجی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران.

3 دانشیار زبان‌شناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

4 استادیار زبان‌شناسی، گروه زبان‌شناسی، دانشکدة زبان و ادبیات، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران.

چکیده

 نوشتار پیش رو وندهای تصریفی را در زبان کردی بیجار گروس براساس انگارة استامپ (2001) بررسی و توصیف کرده است. روش پژوهش توصیفی و ازنوع هم­زمانی است. در پژوهش حاضر جمع­آوری داده­ها براساس منابعی که درخصوص زبان کردی موجود بوده، صورت گرفته است و در بیشتر موارد ازآنجاکه منابع و متون نوشتاری کافی وجود نداشته، شمّ زبانی نگارنده به­مثابة گویشور، به این موضوع کمک کرده است. تحلیل داده­ها نشان می‌دهد که باوجود طبقه‌بندی جهانی استامپ (۲۰۰۱) از مشخّصه‌های تصریفی، در زبان کردی بیجار گروس برخی از مشخّصه­ها تصریفی محسوب نمی­شوند. در این راستا، پس از مقدّمه و معرّفی موضوع، دیدگاه­های برخی از پژوهش­گران غربی و نیز پژوهش­های پیشین درزمینة تصریف کردی بیان شده و درادامه مشخّصه­های مربوط به فعل، اسم، صفت و قید در زبان کردی گروس در چارچوب نظری انگارة استامپ بررسی شده است.
 

کلیدواژه‌ها


ابراهیم­پور محمد تقی و دیگران (1378). دستور کامل زبان کردی. تهران: ایران جام..
بامشادی، پارسا (1392). بررسی تطبیقی ساختار فعل در گویش گورانی با زبان فارسی معیار. پایان­نامة کارشناسی­ارشد زبان­شناسی همگانی. دانشگاه پیام نور واحد مهریز یزد.
زمانی، محمد (1391). تحلیل و توصیف فرایندهای واجی آوایی زبان کردی (گویش کلهری). پایان­نامة کارشناسی­ارشد زبان­شناسی همگانی، دانشگاه کردستان.
سهرابی، سارا (1388). بررسی تصریف در گویش کردی سنندجی. پایان­­نامة کارشناسیارشد زبان­شناسی همگانی. دانشگاه همدان.
شقاقی، ویدا (1394). فرهنگ توصیفی صرف. تهران: علمی.
فاطمی­مقدم سقی، محمدرضا و فرشاد میرزایی مطلق (1396). بررسی میزان پیشوندی­بودن و پسوندی­بودن وندهای تصریفی در کردی. دومین کنفراس بین­­المللی ادبیات و زبان­شناسی. اهواز مؤسّسة پژوهش­گران اندیشمند.
فتاحی، مهدی (1390). فرایندهای صرفی - واجی در کردی کلهری. پایان­نامة کارشناسی­ارشد زبان­­شناسی همگانی. دانشگاه علامه طباطبایی.
قطره، فریبا (1386). تصریف در زبان فارسی. رسالة دکتری زبان­شناسی. دانشگاه علامه طباطبایی.
کریم­پور، کریم (1390). دستور زبان کردی کرمانشاهی (کلهری). کرمانشاه: مؤلّف.
کریمی­دوستان، غلامحسین (1380). کردی ایلامی: بررسی گویش بدره. سنندج: دانشگاه کردستان.
کلباسی، ایران (1362). گویش کردی مهاباد. چاپ اول، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
--------- (1374). مقایسه­ای میان کردی مهاباد؛ سنندج و کرمانشاه. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
محمدی، مریم (1388). توصیف وندهای تصریفی و اشتقاق در گویش کردی کرمانشاهی. پایان­نامة کارشناسی‌ارشد زبان­شناسی. دانشگاه علامه طباطبایی.
References
Booij, G. (2005). The Grammar of The Words. Oxford: Oxford University Press.
Comrie, B. (1976). Aspect. Cambridge: Cambridge Universities Press.
Creider, C. & R. Hudson (1999). Inflectional Morphology in Word Grammar. In: F. Katamba (Ed.), Morphology: Critical Concepts in linguistics, 1, (pp. 441-467).  London & New York: Routledge.
Fillip, H. (1999). Aspect, Eventuality Types and Nominal Reference. New York & London, Garland Publishing, Inc.
Hassanpour, A. (1989). The Language Factor In National Development: The Standardization of The Kurdish Language. Ph.D. Dissertation General Linguistics. University Of Illinois At Urbane-Chapaign.
Izadi, M. (1992). The Kurds: A Concise Handbook. Washington. DC: Crane Russak.
Mackenzie, D. N. (1962). Kurdish Dialect Stydies. Oxford: University Press.
Matthews, P. (1981). Morphology. Cambridge: Cambridge University Press.
Michaelis, L. A. (1998). Aspect Grammar and Past-time Reference. London and New york: Routledge.
Malmkjaer, K. (1991). The Linguistics Encyclopedia. London & New York: Routledge.
Nebes, J. (1976). Toward a Unified Kurdish Language. West Germany: National Union of Kurdish Students in Europe.
Smith, C. S. (1991). The Parameter of Aspect. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
Spencer, A. (1997). Morphological Theory: An Introduction to Word Structure In Generative Grammar. Oxford & Cambridge: Blackwell.
Stump, G. T. (2001). Inflectional Morphology: A Theory of paradigm Structure. Cambridge: Cambridge University Press.