طباطبایی، علاءالدین (۱۳۸۲). اسم و صفت مرکب در زبان فارسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
طبیب‌زاده، امید (۱۳۹۱). دستور زبان فارسی. تهران: مرکز.
---------- و نوید برادران همتی (۱۳۹۴). دو نوع وابستة اضافه‌ای در زبان فارسی: مضافالیه اسمی و مضافالیه وصفی. ادب‌پژوهی، 9 (۳۲)، 151-172.
مجد، امید (۱۳۹۰). دو تحلیل تازه از ساختمان صفات در زبان فارسی با توجه به: ۱. پسران وزیر ناقص‌عقل، ۲. تای تأنیث. فصلنامة زبان و ادب پارسی، 15 (۴۷)، 39-50.
Reference
Haspelmath, M. & A. D. Sims (2010). Understanding Morphology. 2nd edition. London: HodderEducation.
)