ندی، سیّد تقی؛ گلفام، ارسلان؛ آقاگل‌زاده، فردوس (1400). بررسی فرایند ترکیب و دسته‌بندی آن از نظر معنایی و رابطۀ بین عناصر سازندۀ آن در زبان مازندرانی. زبان فارسی و گویش‌های ایرانی، 1 (11)، 172-143.
دبیرمقدم، محمّد (1392). رده‌شناسی زبان‌های ایرانی. جلد دوم. تهران: سمت.
شقاقی، ویدا (1392). مبانی صرف. تهران: سمت.
طباطبایی، علاءالدین (1382). اسـم و صـفت مرکـب در زبـان فارسـی. تهـران: مرکـز نشـر دانشگاهی.
طباطبایی، علاءالدین (1386). ترکیب در زبان فارسـی (1). نامـۀ فرهنگسـتان، 9 (35)، 186-196.
طباطبایی، علاءالدین (1387). ترکیب در زبان فارسـی (2). نامـۀ فرهنگسـتان، 10 (37)، 136-130.
طباطبایی، علاءالدین (1389). ترکیب در زبان فارسـی (5). نامـۀ فرهنگسـتان، 11 (41)، 175-163.
عاصی، مصطفی؛ بدخشان، ابراهیم (1389). رده‌بندی واژه‌های مرکب. فصلنامۀ زبـان و ادب فارسی، 14 (46)، 71-94.
گیرارتز، دیرک (1398). معناشناسی پیش‌نمونه‌ای درزمانی: بحثی در واژگان‌شناسی تاریخی. مترجمان: بلقیس روشن؛ بیستون عباسی. تهران: نویسۀ پارسی.
مردوخ روحانی، ماجد؛ سنندجی، مهدی؛ پشابادی، یدالله؛ کریمیان، محی‌الدین (1385). فرهنگ فارسی-کردی (سه‌جلدی). سنندج: دانشگاه کردستان.
ناتل خانلری، پرویز (1369). دستور زبان فارسی. تهران: توس.
)