باطنی، محمّدرضا (1348). توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی. تهران: امیرکبیر.
باطنی، محمّدرضا (1355). چهار گفتار درباره زبان. تهران: آگاه.
باطنی، محمّدرضا (1370). مسائل زبانشناسی نوین. چاپ سوم. تهران: آگاه.
حق‌شناس، علی‌محمّد (1372). در جستجوی زبان علم. زیر نظر علی کافی، مجموعه‌مقالات سمینار زبان فارسی و زبان علم، (صص 126-140). تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
دبیرمقدم، محمّد (1392). رده‌شناسی زبان‌های ایرانی. تهران: سمت.
دبیرمقدم، محمّد (1393). زبانشناسی نظری. تهران: سمت.
راسخ‌مهند، محمّد (1382). قلب نحوی در زبان فارسی. رسالة دکتری زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی.
راسخ‌مهند، محمّد (1385). شیوه نشان‌دادن فاعل ومفعول در زبان فارسی. مجله زبانشناسی، 21(1-2)، 85-96.
راسخ‌مهند، محمّد (1387). ضمایر تکراری در زبان فارسی. دستور (نامه فرهنگستان)، 10(4)، 183-189.
سارلی، ناصرقلی (1399). زبان فارسی معیار. تهران: نشر هرمس.
صادقی، علی‌اشرف (1375). زبان معیار. زیر نظر نصرالله پورجوادی، درباره زبان فارسی، (29-40). تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
طباطبایی، علاءالدین (1395). فرهنگ توصیفی دستور زبان فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.
طبیب‌زاده، امید (1398). مبانی و دستور خط فارسی شکسته: بر مبنای صد سال آثار داستانی و نمایشی (1298-1397). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
غلامعلی‌زاده، خسرو (1374). ساخت زبان فارسی. تهران: احیاء کتاب.
فرشیدورد، خسرو (1380). لغت‌سازی و وضع ترجمه اصطلاحات علمی و فنی. تهران: حوزه هنری.
فرشیدورد، خسرو (1363). درباره ادبیات و نقد ادبی. 2 ج. تهران: امیرکبیر.
لازار، ژیلبر (1384). دستور زبان فارسی معاصر. مترجم: مهستی بحرینی. تهران: هرمس.
ماهوتیان، شهرزاد (1378). دستور زبان فارسی از دیدگاه رده‌شناسی. مترجم: مهدی سمائی. تهران: نشر مرکز.
مدرسی، یحیی (1391). درآمدی بر جامعه‌شناسی زبان. چاپ سوم. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ناتل خانلری، پرویز (1362). زبانشناسی و زبان فارسی. تهران: توس.
)