باطنی، محمدرضا (1354). زبان و تفکر. تهران: زمان.
شقاقی، ویدا (1386). مبانی صرف. تهران: سمت.
صفوی، کورش (1374). واژه‌های قرضی در زبان فارسی.
نامة فرهنگ (نشریة علوم اجتماعی شمارة 19)، تهران، 96 – 111.
عزیزمحمدی، فاطمه (1382). بررسی برخی فرآیندهای رایج قرض‌گیری در زبان فارسی. پژوهشنامة پردازش و مدیریت اطلاعات، سال 18، شمارة 4-3، شمارة پیاپی40، 71-74.
علیزاده، علی (1382). پدیدۀ قرض‌گیری در زبان. نشریةمیان رشته‌ای ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بیرجند، شمارة 3، ، 137 – 148.
قاسمی، حسین و مریم ستاری (1389). مهم‌ترین عوامل و دورههای ورود واژگان قرضی در زبان فارسی و طبقهبندی معنایی آنها. اندیشه‌های ادبی، دورۀ 2، شمارة 5، 155 – 165.
مدرسی، یحیی (1368). درآمدی بر جامعه‌شناسی زبان، تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
نائبی، محمدصادق (1380). واژگان زبان ترکی در فارسی، تهران:پیام.
Arlotto, A. (1972). Introduction to Historical Linguistics. Boston: Haughton Mifflin.
Crystal, D. (2008). Language contact. The Cambridge encyclopedia of language. Cambridge: Cambridge University Press.
Durkin, Ph. (2014). Borrowed Words: A History of Loanwords in English. Great Britain: Oxford University Press.
Falk, J. S. (1978). Linguistics and Language: A Survey of Basic Concepts and Implications. Scott, Foresman.
Hartman, R. and F. Stork (1972). Dictionary of Language and Linguistics. London: Applied Science Publishers.
Haugen, E. (1950). The Analysis of Linguistic Borrowing. In: A. S. Dil (Ed.), The Ecology of Language, Essays by E. Haugen. Stanford: Stanford University press
Kay, G. (1995). English loanwords in Japanese. World English, 14(1). 67-76.
Tadmor, U., M. Haspelmath, and B. Taylor (2010). Borrow ability and the notion of basic vocabulary. Diachronica, 27, 226–46.
Trask. R. (2003). Historical linguistics. London: Hoddor Arnold.
Wardhaugh, R. (1997). Introduction to linguistics. New York: McGraw-hill Inc.
Weinreich, V. (1963). Language in Contact. The Hague: Mouton.
)