مطالعۀ حروف اضافه در زبان فارسی می‌تواند گامی در جهت شناخت پیچیدگی‌های آن و کمکی در جهت تبیین صحیح ساخت زبان فارسی باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی معانی مختلف حرف اضافۀ ”به“ از منظر معنیشناسی شناختی است. برای این منظور از رویکرد چندمعنایی سامان‌مند تایلر و ایوانز (2003) در چارچوب معنیشناسی شناختی برای تحلیل دادهها استفاده شده است. در جهت نیل به این هدف، مثال‌های مختلف از فرهنگ لغات سخن، معین و دهخدا، متون مختلف و مکالمات روزمرۀ زبان فارسی استخراج شده و با بکارگیری رویکرد شناختی مورد تحلیل قرار گرفتهاند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که این حرف اضافه دارای معانی مختلفی است که همه از یک معنی واحد یعنی ’الصاق و ارتباط‘ مشتق شده و شبکه‌ای بههمپیوسته را تشکیل می‌دهند و تمامی مفاهیم متمایز به طور نظام‌مند و با توجه به ملاک‌های تایلر و ایوانز، از پیش‌صحنه و مفهوم اولیه مشتق می‌شوند. این مفاهیم متمایز عبارتند از :مقصد، مخاطب‌سازی و پیشِ و نزدِ که زیرمجموعۀ مفهوم مقصد به شمار می‌آیند، بر رویِ، سازگار و مطابق، مقابلِ و برابرِ، توالی و ترتیب، تعلیل، استعانت و با استفاده از. همچنین نشان داده شد که کاربردهای مجازی این حرف اضافه موجب انباشت معانی استعاری بر تنها معنای صریح آن و منجر به چندمعنا شدن آن شده است. در واقع، معانی مشتق حروف اضافه در چندمعنایی حاصل بسط استعاری معانی مرکزی‌اند.
رضویان, حسین, & خانزاده, معصومه. (1393). چندمعنایی حرف اضافۀ ”به“ در زبان فارسی با رویکرد معنیشناسی شناختی. مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران, 2(7), 57-79.
MLA
حسین رضویان; معصومه خانزاده. "چندمعنایی حرف اضافۀ ”به“ در زبان فارسی با رویکرد معنیشناسی شناختی". مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران, 2, 7, 1393, 57-79.
HARVARD
رضویان, حسین, خانزاده, معصومه. (1393). 'چندمعنایی حرف اضافۀ ”به“ در زبان فارسی با رویکرد معنیشناسی شناختی', مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران, 2(7), pp. 57-79.
VANCOUVER
رضویان, حسین, خانزاده, معصومه. چندمعنایی حرف اضافۀ ”به“ در زبان فارسی با رویکرد معنیشناسی شناختی. مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران, 1393; 2(7): 57-79.
)